Qentë, shokët tanë më besnikë, ndonjëherë mund të shfaqin sjellje që ne i konsiderojmë jonormale ose të çuditshme. Edhe nëse jetojmë prej vitesh me ta, ka mundësi që disa sjellje të na befasojnë apo edhe të na shqetësojnë. Në këtë artikull, ne do të shqyrtojmë disa nga shkaqet më të zakonshme të këtyre sjelljeve, si interpretoj ato dhe veprime më efektive për t'i zgjidhur ato.
Shkaqet e shpeshta të sjelljes jonormale
Është thelbësore të kuptosh pse një qen vepron në mënyrë të pazakontë adresuar siç duhet situatën. Më tej, ne do të shqyrtojmë disa nga arsyet më të zakonshme:
- Kushtet mjekësore: Problemet hormonale, lëndimet ose sëmundjet neurologjike mund të ndryshojnë sjelljen e qenit. Për shembull, çrregullime të tilla si hipotiroidizmi mund të shkaktojnë agresion.
- Faktorët gjenetikë: Disa raca kanë predispozita gjenetike ndaj sjelljeve të caktuara. Për shembull, Dobermanët mund të zhvillojnë probleme kompulsive të tilla si lëpirja e përsëritur e krahëve të tyre.
- Socializimi i pamjaftueshëm: Një qenush që nuk është ekspozuar në mjedise të ndryshme, njerëz dhe kafshë të tjera mund të zhvillojë frikë ose agresion.
- Stresi dhe ankthi: Situata të tilla si lëvizja në shtëpi, ardhja e një anëtari të ri të familjes, apo edhe zhurmat e forta mund të shkaktojnë ankth.
Sjelljet specifike dhe si t'i trajtoni ato
Koprofagjia: Pse qentë hanë feces?
Koprofagjia, ose akti i ngrënies së feçeve, është një sjellje relativisht e zakonshme tek qentë e rinj, por mund të shqetësojë pronarët. Kjo sjellje mund të jetë një simptomë e:
- Ushqimi i keq: Një dietë e pabalancuar mund ta bëjë qenin të kërkojë lëndë ushqyese në vende të pazakonta.
- Mërzia ose stresi: Qentë të cilëve u mungon stimulimi mendor ose fizik janë të prirur për të zhvilluar këtë zakon.
- Problemet mjekësore: Gjendje të tilla si pamjaftueshmëria e pankreasit mund të shkaktojnë koprofagji.
Nëse vëreni këtë sjellje te qeni juaj, është thelbësore të shkoni te veterineri për të përjashtuar probleme shëndetësore. Ju gjithashtu mund ta pasuroni mjedisin e tyre me lodra interaktive dhe të rrisni frekuencën e shëtitjeve të tyre.
Ankthi i ndarjes
një qen me ankthi i ndarjes Ai mund të shfaqë sjellje të tilla si lehja e tepërt, shkatërrimi i mobiljeve ose urinimi i papërshtatshëm kur lihet vetëm. Ky problem lind sepse qeni nuk e kupton pse pronari i tij e lë të qetë dhe mund të ketë frikë nga braktisja.
Për të trajtuar këtë ankth:
- Trajnim gradual: Lëreni qenin tuaj vetëm për periudha të shkurtra dhe gradualisht rrisni kohën.
- Pasurimi i mjedisit: Jepini atij lodra për ta mbajtur të zënë gjatë kohës që jeni larg.
- Konsultohuni me një profesionist: Në raste të rënda, një etolog ose veteriner mund të rekomandojë terapi specifike apo edhe medikamente.
Agresioni ndaj kafshëve ose njerëzve të tjerë
Agresioni është një nga problemet më të raportuara nga pronarët. Kjo sjellje mund të shkaktohet nga frika, territorialiteti, ruajtja e burimeve apo edhe dhimbja fizike.
Për të trajtuar agresionin:
- Identifikoni shkakun: Vëzhgoni kur dhe ku shfaqet agresioni.
- Kërkoni ndihmë profesionale: Një trajner ose etolog mund të hartojë një plan modifikimi të sjelljes.
- Shmangni metodat ndëshkuese: Ndëshkimi fizik mund ta shtojë problemin.
Rëndësia e diagnozës veterinare
Para se të supozojmë se një sjellje është vetëm një problem i sjelljes, është jetike të përjashtohet shkaqe mjekësore. Gjendje të tilla si tumoret e trurit, sëmundjet infektive, apo edhe dhimbja kronike mund të ndryshojnë ndjeshëm sjelljen e qenit.
Një diagnozë e saktë përfshin:
- Provimet e plota fizike: Për të zbuluar dhimbje të mundshme ose probleme të dukshme.
- Testet hormonale: Për të identifikuar çekuilibrat si hipotiroidizmi.
- Imazhet diagnostike: Të tilla si MRI, për të përjashtuar problemet neurologjike.
Parandalimi: Çelësi për të shmangur sjelljet problematike
Parandalimi i problemeve të sjelljes është më i lehtë sesa korrigjimi i tyre. Disa rekomandimet kryesore Ato përfshijnë:
- Socializimi i hershëm: Prezantoni qenin me stimuj dhe kontekste të ndryshme që në moshë të re.
- Stimulimi fizik dhe mendor: Siguroni ushtrime dhe aktivitete të mjaftueshme për ta mbajtur qenin tuaj të zënë.
- Përforcimi pozitiv: Shpërbleni sjelljet e dëshiruara për të inkurajuar përsëritjen.
Suksesi në parandalimin dhe korrigjimin e sjelljeve jonormale varet nga durimi, qëndrueshmëria dhe ndihma profesionale kur është e nevojshme. Njohja e nevojave të qenit tuaj dhe veprimi në kohë mund të bëjë një ndryshim të madh në të tijat mirëqenie dhe në marrëdhënien që ndajnë.